7wiatrów - związki i rozstania. Jak sobie z tym radzić

Jak pisze Michaela Haas, w wieku 8 lat przeżyła potencjalnie zagrażający życiu wypadek na rowerze, skutkujący pęknięciem czaszki i gwałtowny atak w Indiach, gdy mając 20 lat samotnie podróżowała po Azji. Po obydwu wypadkach szok stopniowo osłabł i patrząc wstecz autorka widzi te wydarzenia jako ledwie incydenty na drodze swojego życia. Gdy jednak odkryła, że jej mąż, któremu ufała całkowicie, okazał się popisowym kłamcą, wiedza ta rozbiła ją i posiniaczyła na całe lata. Gdy wywrócił się stos kłamstw, nie miała do czynienia z fizyczną śmiercią, lecz ze śmiercią zaufania, śmiercią związku, śmiercią bezpieczeństwa. Jednak wyszła z tego. Wszyscy konfrontujemy się z trudnymi doświadczeniami. Ból przychodzi w różnych konfiguracjach i proporcjach.Terapeuci zajmujący się bardzo realnym bólem ocalałych, którzy cierpią z powodu PTSD (zespołu stresu pourazowego), twierdzą, że zdecydowana większość ludzi przetrwa bolesne wydarzenia życiowe, stratę i wypadki, a wykrywalne, długotrw

Gdy krok po kroku rozpada się twoja najważniejsza relacja, czujesz wiele emocji: bezradność: nie możesz wpłynąć na partnera, zmienić go, spowodować by się opamiętał, był blisko ciebie, nie umiesz go zatrzymać przy sobie poczucie krzywdy: czujesz, że to przede wszystkim ty zostałeś skrzywdzony, a nie chcesz dopuścić do siebie myśli, że w jakikolwiek sposób mogłeś doprowadzić do rozstania; poczucie winy w stosunku do samego siebie; rozpacz i wszechogarniający smutek; osamotnienie i przerażenie; żal i smutek; zazdrość – porównujesz się do nowego wybranka i wciąż zastanawiasz się, w czym jest lepszy od ciebie; lęk przed przyszłością; uraza i złość; wstyd z powodu porażki, jaką jest rozstanie i rozwód; miłość – wciąż kochasz swojego partnera upokorzenie z powodu jego decyzji o opuszczeniu ciebie i zakończeniu związku. Te doznania są jak najbardziej naturalne, możesz płynnie przechodzić od jednego do drugiego, raz czuć się lepiej, by za chwile znowu rozpaczać na przemi

Magda „Miałam problem [z rozstaniem i zdradą] do rozwiązania. Własnego tematu o tym nie założyłam. Był on tak schematyczny i wcale nie „niesamowity” (jak mi się na początku wydawało), że udało się go rozwiązać [poprzez zapoznawanie się z innymi podobnymi historiami[.” „Boję się rozstać”, „Czy odejdzie?”, „Czy wróci?”,  – te i inne pytania pojawiają się w wielu z nas. Radzenie sobie z tymi pytaniami i odpowiedziami na nie  jest trudne, w końcu nie jesteśmy bezdusznymi automatami.. Nie jest to jednak niemożliwe. Rzadko zdarza się nieprzeżywanie rozstania w ogóle, najczęściej przeżywamy krócej lub dłużej, najważniejsze jest jednak, by zakończyć przeżywanie i nie zostawić sobie w niemiłym prezencie traumy na całe życie. Jestem osobą, która ma za sobą kilka rozstań i mogę powiedzieć, że  – stety czy niestety – im częściej się to odbywa, tym łatwiej dochodzi się do siebie. Rozstanie z pierwszym partnerem, z którym byłam kilkanaście lat i nie odstępowałam go, faktycznie b